Job en Eef in Azië

Op de motorbike door Sapa en Bac Ha

Reisperikelen: wie zei ook alweer dat reizen van A naar B leuk was?
De enige manier om vanaf Kunming naar Vietnam te komen is per slaapbus. Ooit was er een spoorlijn, maar deze is al jaren niet meer in gebruik vanwege een overstroming jaren terug. Het wordt door de Chinezen niet nodig gevonden om de spoorlijn te repareren, zodat het enige vervoermiddel voor ons de bus van 10 uur is.

We lagen nog geen uur op ons kleine bed achterin de bus of de man naast mij en de man voor Job begonnen aan hun rooftocht door de bus. Tassen van andere passagiers werden over mij heen gegooid en meerdere malen stapten de mannen over mijn bed heen naar elkaar toe. De man naast mij hield mijn tas in de gaten. Ik lag dan ook verkrampt op mijn tas. Bij Job durfden ze gelukkig niet in de buurt te komen. Op enig moment stopte de bus en stapten de dieven de bus uit met de buit. Gelukkig hadden ze niet de kans gehad van ons te stelen! Niemand sprak Engels in de bus, zodat wij er niet achter kwamen of onze mede-passagiers hadden gemerkt dat er zoveel was gestolen. Vanaf onze plek achterin de bus hadden wij een perfect uitzicht gehad.

Heel slaperig kwamen we uiteindelijk aan bij het grensplaatsje. Over een brug over de Red River liepen we van China zo Vietnam in (na eerst de nodige checks en formuliertjes natuurlijk). Over de rivier in Vietnam lopen mensen ineens met rijsthoeden op hun hoofd, rijden op lawaaierige scooters, willen van alles van je en betrouwbare informatie wordt ineens schaars.

Sapa: trekking & motorbiking


Sapa is een toeristisch maar klein dorpje hoog in de bergen. Dit was een hillstation van de Fransen toen zij met de scepter in Vietnam zwaaiden. Ook nu nog zie je hier veel Fransen, maar nu als toerist. In de omgeving van Sapa leven veel etnische minderheden voornamelijk de Black H'mong en de Red Dzao. Elke hilltribe heeft zijn eigen taal, klederdracht, gebruiken en godsdienst. De hilltribes hebben het altijd erg moeilijk gehad door hun geïsoleerdheid. Nog steeds is het een arme bevolkingsgroep in Vietnam. Door scholing wordt dit nu wel wat beter.

Twee dagen zijn we vanaf Sapa er op uitgetrokken: 1 dag met een motorbike en 1 dag een trekking met een gids. Tijdens de dag met de motorbike zijn we o.a. naar dorpje van de Red Dzao gegaan (te herkennen aan hun rode klederdracht). Op de weg hiernaartoe waren mensen aan het werk aan een brug over een riviertje, zodat we hier niet overheen konden. Voor 5.000 dong (20 cent) was het mogelijk over een geïmproviseerd houten bruggetje te gaan. Veel Vietnamezen vonden dit onzin en gingen met de motorbike gewoon door de rivier!

Tijdens de trekking van 16 km liepen we steil omhoog en weer omlaag, en dan weer omhoog enz. langs een riviertje via hilltribedorpjes, soms dwars door de rijstterrassen (dus springen!). Onderweg overal waterbuffels rakelings langs ons heen en natuurlijk zwijntjes, eendjes, kippetjes voor consumptie.

Een Vietnamese taalcursus hebben we gevolgd om ons hier wat beter verstaanbaar te maken: Xin Chao, ban khoe khong? Toi khoe, cam on. Tam Biet. Rara wat betekent het?

Afgelegen Bac Ha
We hebben ons even onttrokken aan het toerisme in Bac Ha. Omdat dit toch wat afgelegen ligt, was de laatste bus vanuit de verschrikkelijke grensplaats Lao Cai om drie uur 's middags uitgevallen, omdat deze kapot was. De enige mogelijkheid om die dag nog in Bac Ha te komen was 1,5 uur met bagage achterop een motorbike. Het werd een mooie rit door de bergen vlak voor zonsondergang.

Afgezien van de levendige zondagmarkt, waar veel dieren worden verkocht, is het in Bac Ha doordeweeks echt uitgestorven. Slechts 1 restaurantje trok mensen, dus daar zaten we vervolgens elke dag. Er was heerlijk Vietnamees eten te krijgen. Favoriet zijn de springrolls! Bac Ha alcohol (soort jenever gestookt van rijst en mais) en Tiger Beer (het Vietnamese bier) staat ook het menu. Het interieur bestaat uit een betonnen vloer en houten lange eettafels en stoelen. (meer heb je niet nodig toch?)

We huren weer een motorbike voor een dag en weten een heel onduidelijk kaartje te bemachtigen, waarmee we over een hobbelig weggetje een mooi primitief dorp bereiken omringd door palmbomen. Hier mogen we in het plaatselijke winkeltje een drankje binnen bij de mensen thuis doen. De woonkamer bestaat uit een tv, een bed en een tafel met bankje.

Verdere route richting zee: Bac Ha- Lao Cai (per bus)- Hanoi (per nachttrein)- Cat Ba island (bus-ferry-bus ofzoiets)

Groetjes van Linh, die werd gevraagd ook de groeten te doen van Giang

Reacties

Reacties

Ina

Wat heftig allemaal zeg.
En op de motorbike,stoer hoor.

Merfje

Xin Chao, ban khoe khong? Toi khoe, cam on. Tam Biet.

volgens mij betekent het: Is mijn kin kaal van de scherpje koekjes? Shirt uit en doe de webcam aan. Stomme griet....zit ik in de buurt?

Gaytrie

Heee Eeeevvvv :),

Alles goed met je? Ik lees dat je een hele hoop aan het beleven bent. Geweldig! Geniet ervan en de groeten van je ASR COLLEGA's.

Doeg,

Gaytrie

annelie

Hey Eef en Job

Klinkt alsof jullie het nog steeds goed hebben :-) Bedankt voor de mooie kaart die we van jullie hebben gekregen, echt super om weer eens als vanouds post te ontvangen! Blijf genieten!!

Kus Annelie

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!